Back Septizodium Catalan Septizonium Czech Septizodium German Septizodium English Septizodium Spanish Septizonium Finnish Septizodium French Septizodium ID Settizonio Italian Septizonium LA
Συντεταγμένες: 41°53′8.28″N 12°29′19.39″E / 41.8856333°N 12.4887194°E
| Septizodium | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Νυμφαίον και αρχαιολογική θέση |
| Αρχιτεκτονική | αρχαία ρωμαϊκή αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′8″N 12°29′19″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
| Χώρα | Ιταλία |
| Χρηματοδότης | Σεπτίμιος Σευήρος |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Septizodium (επίσης ονομάζεται Septizonium ή Septicodium) ήταν κτίριο στην αρχαία Ρώμη. Κτίστηκε το 203 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο. Η προέλευση του ονόματος "Septizodium" είναι από το Septisolium, από τα λατινικά για τον ναό των επτά ήλιων,[1] και πιθανότατα ονομάστηκε έτσι για τις επτά πλανητικές θεότητες (Κρόνος, Ήλιος, Σελήνη, Άρης, Ερμής, Δίας, Αφροδίτη [2]), είτε για το γεγονός ότι ήταν χωρισμένο σε επτά μέρη. Το κτίριο δεν είχε κανένα γνωστό πρακτικό σκοπό και πιθανότατα προοριζόταν να είναι μία διακοσμητική πρόσοψη, σαν Νυμφαίο. Οι αρχαίες και μεσαιωνικές πηγές περιγράφουν τον σκοπό του: να εντυπωσιάσει τους Βορειο-Αφρικανούς ακολούθους του Σεβήρου κατά την είσοδό τους στην πόλη, καθώς βρισκόταν στο σημείο όπου η Αππία Οδός περνάει τον Παλατίνο λόφο και κατευθύνεται ανατολικά προς τη Ρωμαϊκή Αγορά.[3] Και άλλα παραδείγματα Σεπτιζωδίων είναι γνωστά, όλα στην Αφρική.[4]
Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος αναφέρεται στο κτίριο σε ένα διφορούμενο απόσπασμα: «Οι συγκλητικοί ... είχαν συγκεντρωθεί στο Septemzodium, ένα δημοφιλές μέρος, όπου ο Μάρκος Αυρήλιος είχε κτίσει ένα Νυμφαίο με μάλλον επιδεικτικό ύφος».[5]
Τον 8ο αι. το οικοδόμημα ήταν ήδη ερειπωμένο και είχε ενσωματωθεί σε ένα από τα πολυάριθμα φρούρια βαρόνων της μεσαιωνικής πόλης, που κατείχε τον 12ο-13ο αι. η οικογένεια Φραντζιπάνι. Τον Αύγουστο του 1241, μετά το τέλος του πάπα Γρηγορίου Θ΄, οι 11 καρδινάλιοι που μπόρεσαν να εισέλθουν στη Ρώμη μέσω των γραμμών τού στρατού τού Φρειδερίκου Β΄ της Γερμανίας συγκεντρώθηκαν στο ετοιμόρροπο παλάτι του Σεπτιζωδίου. Οι εκλογές που διήρκεσαν δύο μήνες ήταν επίπονες, όχι μόνο λόγω της βαθιάς πολιτικής κρίσης, αλλά και των φυσικών δυσκολιών. Υπήρχε μία τρομακτική ζέστη· επίσης η βροχή διέρρεε από την οροφή της αίθουσας των καρδιναλίων, αναμεμειγμένη με τα ούρα των ανδρών του Ματέο Ρόσο Ορσίνι που φρουρούσαν στη στέγη.[6] Μάλιστα ένας από τους καρδινάλιους αρρώστησε και απεβίωσε. Αλλά και ο νέος πάπας Σελεστίνος Δ΄ ήταν επίσης πολύ εξαντλημένος και απεβίωσε 16 ημέρες μετά την εκλογή του.
Το 1588, κατά τη διάρκεια της αρχιερατείας του πάπα Σίξτου Ε΄, η ανατολική πρόσοψη του κτιρίου κατεδαφίστηκε υπό τη διεύθυνση του Ντομένικο Φοντάνα. Οι πέτρες που ελήφθησαν, χρησιμοποιήθηκαν για το υπόγειο του Οβελίσκου του Φλαμινίου της Πιάτσα ντελ Πόπολο, την αποκατάσταση της στήλης του Μάρκου Αυρήλιου, τον τάφο του πάπα στη Σάντα Μαρία Ματζόρε και άλλες κατασκευές.[7]
- ↑ Gregorovius, Ferdinand (1895). History of the city of Rome in the Middle Ages. 3. Cambridge University Press. σελ. 541. ISBN 978-1-108-01502-8.
- ↑ Dombart, Theodor (1922). Das palatinische Septizonium zu Rom. Munich: Beck.
- ↑ Keaveney, Raymond (1988). Views of Rome From the Thomas Ashby Collection in the Vatican Library. Scala Publications Ltd. σελ. 107–8.
- ↑ Palmer, Robert E.A. (1978). «Severan Ruler-cult in The City of Rome». Στο: Wolfgang Haase, επιμ. Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. Walter de Gruyter. σελ. 1117. ISBN 3-11-007612-8.
- ↑ «Ammianus Marcellinus, Book XV». LacusCurtius. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ Abulafia, David (1988). Frederick II. A Medieval Emperor. σελ. 350.
- ↑ Lanciani, Rodolfo (1985). Rovine e scavi di Roma antica. Rome. σελ. 168.