Sinan | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Ağırnas (en) [1], circa 1490[2] | ||
Muerte | Constantinopla[1], 17 de xunetu de 1588[1] (97/98 años) | ||
Sepultura | Constantinopla | ||
Familia | |||
Casáu con | Fatma Nur | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | turcu otomanu[3] | ||
Oficiu | arquiteutu, inxenieru civil, científicu, urbanista | ||
Llugares de trabayu | Estambul, Edirne, El Cairu, Alepu, Višegrad y Estambul | ||
Trabayos destacaos |
Ferhat Pasha Mosque (en) Mezquita Banya Bashi (es) Mezquita Sehzade (es) mezquita de Süleymaniye (es) Mezquita de Selim (es) puente Mehmed Paša Sokolović (es) puente de Mostar (es) | ||
Koca Mi‘mār Sinān Āġā (en turcu otomanu, قوجو معمار سنان آغا) (Kayseri, 15 d'abril, 1489 - Constantinopla, 17 de xunetu, 1588) foi'l principal arquiteutu ya inxenieru civil otomanu de los sultanes Solimán I, Selim II y Murad III. Foi, nun periodu de cincuenta años, el responsable de la construcción o de la supervisión de les principales construcciones del Imperiu Otomanu d'aquella época. Actualmente, atribúyense-y más de 300 construcciones, a parte d'otros proyeutos más modestos, como les escueles del Corán (sibyan mektebs).
La so obra maestra ye la mezquita Selimiye n'Edirne, anque'l so trabayu más conocíu ye la mezquita de Solimán d'Estambul. Tenía a les sos órdenes un estensu departamentu gubernamental y formó a munchos ayudantes que más llueu rescamplaríen, como l'arquiteutu de la mezquita azul, Sedefhar Mehmet Ağa. Ye consideráu'l meyor arquiteutu del periodu clásicu de l'arquiteutura otomana y, davezu, compárase con Michelangelo, el so contemporaneu n'Occidente.[4][5] La categoría de Miguel Ánxel y los sos planes pa la Basílica de San Pedro de Roma conócense bien n'Estambul, porque'l sultán Baiazet II encargára-y (xunto a Leonardo da Vinci) una ponte sobro'l Cuernu d'Oru en 1502.[6]