Sippalgido (chiń. 十八般武艺) – sztuka walki koreańskiego pochodzenia[1][2]. Wyróżnia się w niej osiemnaście stylów, z czego trzy obejmują walkę „pustymi rękami”, a w pozostałych piętnastu używa się broni[3]. Natomiast w pierwotnej wersji (do roku 1552) istniało 56 różnych technik walki[3].
Wśród broni używanych w sippalgido znajdują się m.in.: kij, szabla, miecz, nóż, bicz, włócznia, tarcza oraz topór[3].