Tainera | |
---|---|
Taineraren hedadura Antilletan Espainarren kolonizazioa baino lehenago (Granberry eta Vescelius, 2004) Eta dialekto nagusiak: Sibonei (mendebaldekoa, berde argitsuz), eta klasikoa (ekialdekoa, berde ilunez). | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Bahamak, Jamaika, Kuba, Haizealdeko uharteak, Puerto Rico, Turkak eta Caicoak, Hispaniola |
Hiztunak | 0 |
Eskualdea | Karibe |
Araugilea | ez du |
Hizkuntza sailkapena | |
Arawak | |
Alfabetoa | baliorik ez |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-3 | tnq |
Ethnologue | tnq |
Glottolog | tain1254 |
IETF | tnq |
Tainera Karibeko taíno herriak hitz egiten zuen hizkuntza zen, arawak familiakoa. Espainiar kolonizazioaren garaian, Karibeko hizkuntza nagusia zen. Bi aldaera zituen: klasikoa eta sibonei. Tainera klasikoa jatorrizko hizkuntza zen iparraldeko Haizealdeko uharteetan, Puerto Rico, Turkak eta Caicoak uharteetan, eta Hispaniola irlan, eta Kubara hedatzen ari zen espainiarrak heldu zirenean. Sibonei hizkuntza ere desagertu zen, baina iturri kolonialek iradokitzen dute taineraren antzekoa zela eta Hispaniola mendebaldean, Bahametan, Jamaikan eta Kubako zonalde gehienetan hitz egiten zela.
XV. mendearen amaierarako, tainera lehenagoko hizkuntzak uxatu zituen, Kubako mendebaldean eta Hispaniolako zonalde batzuetan izan ezik. Tainera kultura hura kolonizazio espainiarrarekin deuseztatuta, gaztelaniak eta beste hizkuntza europar batzuek ordezkatu zuten. Desagertu arte 100 urtez iraun zuela uste da,[1] baina baliteke Karibeko toki isolatu batzuetan XIX. mendearen amaiera arte mintzatzea.[2] Mundu Berrian europarrek ezagutu zuten lehen hizkuntza indigena izan zenez, Europako hizkuntzetan mailegatutako hainbat hitz berriren iturri nagusietako bat izan zen.