Tee (chin. 茶, chá, [tʂʰɑ˧˥], im Min-Nan-Dialäkt „tê“) isch e häisses Ufgussgetränk, wo us alle mööglige Pflanzedäil (Bletter, Chnospe, Blüete, Stängel) vo dr Teepflanze gmacht wird.
Im Tee het s bis zu 4,5 Brozänt Coffein, je noch em Pflanzedäil, in de Chnospe am mäiste, in de Bletter weniger. Im 19. Joorhundert het mä em Wirkstoff im Tee Thein oder Teein gsäit.
Im witere Sinn wird as „Tee“ jedes häisse Ufgussgetränk bezäichnet, wo us underschiidlige Däil vo verschiidene Pflanze gmacht wird. Do drzue ghööre au Chrütertee und Fruchttee. D Pflanzedäil, wo verwändet wärde, si je noch dr Sorte vo dr Pflanze Bletter, Chnospe, Blüete, Frücht, Stängel, Rinde oder au Wurzle. Em Tee, wo chalt mit Iiwürfeli serviert wird, säit mä Iistee.
Bim Teemache brucht mä öbbe zwäi Gramm Teebletter bro Dässli, bim Schwarztee isch das öbbe e Teelöffel, wo vo doo si Naame überchoo het.