Tonija ili toničnost je mjera efektivnog gradijenta osmotskog pritiska, koji je definiran vodenim potencijalom dva rastvora koji su odvojeni polupropusnom membranom. Drugim riječima, tonija je relativna koncentracija rastvorene supstance u otopini koja određuje pravac i obim difuzije. Obično se koristi kada se opisuje odgovor ćelije koja je uronjena u vanjski rastvor.[1][2]
Za razliku od osmotskog pritiska, na toniju utiču samo rastvorene supstance koje ne mogu proći kroz membrane, jer samo one omogućuju djelotvoran osmotski pritisak. Rastvorene supstance mogu da slobodno prelaze membrane ne utičući na toniju, jer će uvijek biti u jednakim koncentracijama na obje strane membrane. To je također jedan od faktora koji utiče na imbibiciju. Postoje tri kategorije tonije koje rastvori mogu imati u međusobnim odnosima: