Tresformador

Tresformador
Ficheru:Philips N4422 - power supply transformer-2098.jpg y Bifilar wound toroidal transformer.jpg
Invención	Zipernowsky, Bláthy y Deri (1884)
Símbolu electrónicu
Terminales	Dos terminales pal bobináu primariu y dos pal bobináu secundariu, o trés si tien tap o toma central
[editar datos en Wikidata]

Denomínase tresformador a un dispositivu llétricu que dexa aumentar o menguar la tensión nun circuitu llétricu de corriente alterna, calteniendo la potencia. La potencia qu'ingresa al equipu, nel casu d'un tresformador ideal (esto ye, ensin perdes), ye igual a la que se llogra a la salida. Les máquines reales presenten un pequeñu porcentaxe de perdes, dependiendo del so diseñu y tamañu, ente otros factores.

El tresformador ye un dispositivu que convierte la enerxía llétrico alterno d'un ciertu nivel de tensión, n'enerxía alterno d'otru nivel de tensión, basándose nel fenómenu de la inducción electromagnética. Ta constituyíu por dos bobines de material conductor, enduvellaes sobre un nucleu zarráu de material ferromagnético, pero aisllaes ente sigo llétricamente. La única conexón ente les bobines constituyir el fluxu magnético común que s'establez nel nucleu. El nucleu, xeneralmente, ye fabricáu bien seya de fierro o de llámines apiladas d'aceru llétrico, aleación apropiao pa optimizar el fluxu magnético. Les bobines o enduvellaos denominar primariu y secundariu según correspuendan a la entrada o salida del sistema en cuestión, respeutivamente. Tamién esisten tresformadores con más enduvellaos; nesti casu, puede esistir un enduvelláu "terciariu", de menor tensión que'l secundariu.