Uhr

D Uur isch e Mässgräät, wo die aktuelli Zit aazäigt oder e Zitspanne misst.

S Wort chunt vo (Middelhoochdütsch ûr(e) ("Uur"), über Middelniiderdütsch ūr(e) vo Altfranzöösisch (h)ore, vo latiin. hōra, vo Altgriechisch ὥρα ("Zit, Stund"), vo indogerm. *hioh₁r-, und isch verwandt mit «Joor».

I der Mundart seit mä dere Sach au eifach «es Zyt», wieme bim Schwyzerischen Idiotikon cha go nochelääse.^[1]