Volkoj

Volkoj
tribo • historia etno
Keltoj
Ŝtatoj kun signifa populacio
v • d • r

La Volkoj (latine Volcae) estas aro da keltaj popoloj.

Ili unuafoje estas menciitaj en 69 a.K. de Cicerono en lia pledado Pro Fonteio kun la Alobrogoj^[1]. Tito Livio ankaŭ mencias ilin en sia Ab Urbe Condita rilate kun Hanibalo kiu renkontis ilin ambaŭflanke de Rodano en 218 a.K. ^[2]. Julio Cezaro, citante Eratostenon, situas la Volkojn Tektosagajn en la hercina arbaro^[3] kaj supozas ke ili devenas de Narbona Gaŭlio. La supozo estas malĝusta ĉar estas pli verŝajne ke ili devenis precize de suda Ĝermanio kie Ĝermanoj renkontis ilin unue.^[4] Gravaj interŝanĝoj inter Ĝermanoj kaj Volkoj estus la kaŭzo de vortpruntado: la ĝermana vorto Walh kiu unue signifis keltlingvajn homojn kaj poste latinidlingvajn fontus el la nomo de tiuj Keltoj.

1. ↑ latine «[…] vos Volcarum atque Allobrogum testimoniis non credere timetis?», Cicero, Pro Fonteio, 26
2. ↑ latine «Hannibal ceteris metu aut pretio pacatis iam in Volcarum peruenerat agrum, gentis ualidae. Colunt autem circa utramque ripam Rhodani;» Tito Livio, Ab Urbe Condita, XXI, 26.
3. ↑ Hercina arbaro : fr:forêt hercynienne
4. ↑ germane Eduard Norden, Die germanische Urgeschichte in Tacitus Germania, B. G. Teubner, Leipzig, 1922, pp. 359