Wolbachia | |
---|---|
![]() | |
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Pseudomonadati |
Filuma | Pseudomonadota |
Klasea | Alphaproteobacteria |
Ordena | Rickettsiales |
Familia | Anaplasmataceae |
Generoa | Wolbachia [[|]] |
Datu orokorrak | |
Gram tindaketa | bakterio gram-negatibo |
Wolbachia generoa bakterio Gram negatiboz osatuta dago, zelula barneko parasito hertsiak direnak. Intsektu eta beste artropodo batzuk infektatzen ditu, eta baita hainbat nematodo ere. Hainbat ikerketak intsektu guztien %25-%70aren artean bakterio honekin infektatuta egon litezkeela planteatzen dute [1]. Naturan oso hedatuta dagoen bakterio parasitoa da, beraz.
1924an bakterio hau lehenbizikoz identifikatu zuten S. Wolbach eta M. Hertig mikrobiologek eltxo baten gonadetan.
Zelula barneko parasito hertsia izanik, zaila da laborategian Wolbachia kultibatzea [2]
Intsektu eta artropodoen gonadak (obarioak eta barrabilak) infektatzen ditu Wolbachiak. Emeen kasuan, bakterio parasitoak obuluak infektatzen ditu, eta modu horretan bakterioaren transmisio bertikala gauzatzen da: Wolbachiak intsektu amarengandik ondorengo guztiengana pasatuko du.
Bakterioaren transmisioan, horrenbestez, emeek funtsezko zeregina burutzen dute. Ez da gauza bera gertatzen arrekin, inongo zerikusirik ez dutenak prozesu horretan (emeak estali izan ezik). Wolbachiak estrategia bereziak garatu ditu bere transmisioa ziurtatzeko: esaterako, eltxo ar infektatuek eme ez-infektatuak estaltzen badituzte ez da ondorengorik sortuko; baina ar infektatuek edo ez-infektatuek eme infektatuak estaltzen dituztenean ondorengoak agertuko dira inongo arazorik gabe [3]
Intsektu batzuetan egiaztatu da Wolbachiak partenogenesia eragiten duela eta baita arren feminizazioa ere (sexu-aldaketa, arrak emeak bihurtzen baitira) [4]. Bi prozesu hauen bitartez bakterioak bere biziraupena bermatzen du.