Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Beringsee

Beringsee

’n Nasa-satellietfoto van die Beringsee – Alaska is regs bo en Rusland links bo

Die Beringsee en die noordelike Stille Oseaan
Koördinate:58°N 178°O / 58°N 178°O / 58; 178
Ligging:Siberië (Rusland), Alaska (Verenigde State
Soort:See van die Stille Oseaan
Oppervlakte:2 000 000 km² (770 000 myl²)
Invloei:Anadirrivier, Kuskokwimrivier, Yukonrivier
Eiland/e:Karaginski, Kommandeur, Nunivak, Pribilof, Sint Lawrence, Sint Matthew
Nedersettings:Anadir

Die Beringsee is ’n binnesee van die Stille Oseaan.[1][2] Dit is ’n relatief vlak see.

Die see word deur die Alaska-skiereiland geskei van die Golf van Alaska. Die oppervlakte is meer as 2 000 000 km². Dit word in die ooste en noordooste deur Alaska begrens, in die weste deur Rusland se Verre Ooste en die Kamtsjatka-skiereiland, in die suide deur die Alaska-skiereiland en die Aleoete-eilande en in die verre noorde deur die Beringstraat, wat die Beringsee en die Arktiese Oseaan se Tsjoekotkasee verbind. Die see is genoem na Vitus Bering, ’n Deense navigator in Russiese diens wat in 1728 die eerste Europeër was wat dit stelselmatig verken het.

Die Beringsee-ekostelsel sluit bronne van Amerika en Rusland in, sowel as van internasionale waters.[3] Die interaksie tussen strome, see-ys en weer maak dit ’n lewendige en produktiewe ekostelsel.

  1. (en) Fasham, M. J. R. (2003). Ocean biogeochemistry: the role of the ocean carbon cycle in global change. Springer. p. 79. ISBN 978-3-540-42398-0.
  2. (en) McColl, R.W. (2005). Encyclopedia of World Geography. Infobase Publishing. p. 697. ISBN 978-0-8160-5786-3. Besoek op 26 November 2010.
  3. (en) "North Pacific Overfishing (DONUT)". Trade Environment Database. American University. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2016. Besoek op 13 Augustus 2011.

Previous Page Next Page