Tanatos

Tanatos
Griekse god
Tanatos met vlerke en ’n swaard, Efese (omstreeks 325–300 v.C.
Naam	Tanatos
God van	die dood
Blyplek	Die onderwêreld
Simbool	Theta, klaproos, skoenlapper, swaard, omgekeerde Fakkel
Ouers	Erebos en Nyx
Broers en susters	Hipnos, Nemesis, Eris, Keres, Oneiroi en verskeie andere
Romeinse eweknie	Mors

Tanatos (Grieks: Θάνατος; dood) was in die Griekse mitologie die verpersoonliking van die Dood. Hy was ’n mindere figuur waarna dikwels verwys word, maar wat selde persoonlik verskyn het.

Hy was die seun van Nyx (Nag) en Erebos (Duisternis) en ’n tweelingbroer van Hipnos (Slaap). Onder sy broers en susters was negatiewe verpersoonlikings soos Momos (blaam), Moros (noodlot), Nemesis (vergelding), Apate (misleiding), Geras (ouderdom) en Eris (onmin), en selfs Charon (wat die veerboot na Hades bestuur het).

Soms word genoem dat Tanatos vereenselwig word met vreedsame sterftes, terwyl die bloeddorstige Keres gewelddadige sterftes verteenwoordig het. Sy pligte as gids vir afgestorwenes is soms oorgeneem deur Hermes en sommige reken hy was bloot ’n aspek van Hermes wat later van hom onderskei is.

Tanatos is soms beskou as genadeloos en baie mense het hom gehaat, maar hy kon maklik uitoorlê word, soos wat die skelm koning Sisufos van Korinthe gedoen het. Zeus het Tanatos opdrag gegee om Sisufos in kettings na Tartaros te neem. Sisufos het Tanatos skelm gevra om die kettings uit te toets om te kyk hoe hulle werk. Toe het hy Tanatos vasgebind en hom gedreig. Dit het ’n groot bohaai veroorsaak en niemand kon doodgaan nie totdat die bloeddorstige god van oorlog, Ares, tussenbeide getree en die Dood bevry het. (Hy was kwaad omdat sy oorloë nie meer pret was nie, want geen van sy teenstanders kon doodgaan nie.)

Sisufos het die Dood ’n tweede keer geflous. Voordat hy gesterf het, het hy sy vrou gevra om sy liggaam ná sy dood in die middel van ’n openbare plein te gooi in ’n poging om sy vrou se liefde vir hom te toets. Ontsteld omdat sy vrou hom gehoorsaam het, het Sisufos die koningin van die onderwêreld, Persefone, oorreed om hom toe te laat om terug te gaan en sy vrou te gaan uitskel omdat sy nie sy liggaam begrawe het soos ’n liefdevolle vrou sou doen nie. Toe hy eers in Korinthe was, het hy geweier om terug te gaan na die onderwêreld. Hermes moes hom eindelik terugsleep daarheen.