Keramik

Keramik, au keramischi Masse, bezäichnet vili verschidnigi anorganischi, nitmetallischi Stoff, wo grob in Ärdwaare, Stäiguet, Stäizüüg, Borzellaan und Sondermasse für d Füürfest-Industrii iidäilt wärde.

S Wort Keramik stammt us em Altgriechische: Keramos (κέραμος) isch d Bezäichnig gsi für Doonmineraal und d Brodukt, wo mä drus gmacht und brennt het.

Dr Begriff Keramik umfasst näbe de Wärkstoff, wo für d Herstellig vo keramische Brodukt verwändet wärde, und die äigentligi Keramik drus gmacht wird (Doonkeramik, Borzelaan, technischi Keramik, Glaaskeramik, Verbundkeramik) au d Geegeständ sälber, wo us Keramik gmacht und brennt si, wo as Baudäil, Gebruuchs- und Ziergeegeständ oder Wärkzüüg verwändet wärde (wie Döpferei, Sanitärkeramik, Oofechachle, Keramikblättli und anders).