La fluorescencia ye un tipu particular de luminiscencia, que caracteriza a les sustancies que son capaces d'absorber enerxía en forma de radiaciones electromagnétiques y depués emitir parte d'esa enerxía en forma de radiación electromagnético de llonxitú d'onda distinta.[1]
La enerxía total emitida en forma de lluz ye siempres menor a la enerxía total absorbida y la diferencia ente dambes ye estenada en forma de calor. Na mayoría de los casos la llonxitú d'onda emitida ye mayor -y polo tanto de menor enerxía- que l'absorbida, sicasí, si la radiación d'escitación ye intensa, ye posible pa un electrón absorber dos fotones; nesta absorción bifotónica, la llonxitú d'onda emitida ye más curtia que l'absorbida, sicasí en dambos casos la enerxía total emitida ye menor que la enerxía total absorbida.
Polo xeneral les sustancies fluorescentes absuerben enerxía en forma de radiación electromagnético d'onda curtia (p ej radiación gamma, rayos X, UV, lluz azul, etc), y depués emitir nuevamente a una llonxitú d'onda más llarga, por casu dientro del espectru visible; los exemplos más notables de fluorescencia asoceden cuando la lluz absorbida atópase dientro del rangu ultravioleta del espectru invisible al güeyu humanu- y la lluz emitida atópase na rexón visible.
El mecanismu de fluorescencia típicu implica tres pasos secuenciales, llamaos respeutivamente absorción (1), disipación non radiativa (2) y emisión (3).
El ciclu completu ye bien curtiu, trescurre en tiempos del orde de los nanosegundos, polo que puede considerase práuticamente instantáneu. Ye esti tiempu tan curtiu lo qu'estrema a la fluorescencia d'otru conocíu fenómenu lluminosu, la fosforescencia. El mecanismu de fluorescencia tamién s'atopa bien rellacionáu col procesu de quimioluminiscencia.
Les sustancies que son capaces d'emitir lluz al ser escitaes por distintos tipos de radiación denominar fluoróforos. Ye posible llograr una amplia variedá de colores per fluorescencia, dependiendo del llonxitú d'onda qu'emita'l compuestu fluorescente.
El fenómenu de fluorescencia tien numberoses aplicaciones práutiques, ente les que s'atopen por casu analises en mineraloxía, xemoloxía, sensores químicos (espectroscopia fluorescente), pigmentos y tintes, detectores biolóxicos y llámpares fluorescentes.