Satem

Satem, del avésticu cientu, fai referencia al criteriu de división de la llingua indoeuropea basáu nes lleis de Grimm y Verner. Según estes, en delles families indoeuropees un fonema de soníu /k/ perteneciente al protoindoeuropéu tresformóse nun sibilante /s/. Asina la pallabra cientu, en llatín centum, convirtiéuse n'avésticu en satem, atestiguando'l pasu de k a s; d'esti xeitu confórmase el grupu oriental o satem frente al occidental o centum.

Si qu'asina, munchos llingüistes^[¿quién?] nun aceuten esti criteriu de división en dos tueros yá qu'ello conlleva que la dixebra del indoeuropéu producióse nuna dómina enforma ceo y amás, nun ye l'únicu rasgu importante pa estremare los grupos d'esti gran grupu llingüísticu.