Drama

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Književnost
Glavni oblici
Roman Poezija Drama Pripovijetka Novela
Žanrovi
Komedija Drama Epika Erotika Besmislenost Lirika Mitopoezija Viteški Satira Tragedija Tragikomedija
Mediji
Performans komad Knjiga
Tehnike
Proza Poezija
Historija i spiskovi
Historija moderna Pregled Rječnik termina Knjige Pisci Književne nagrade poezija
Rasprava
Kritika Teorija (kritička teorija) Sociologija Časopisi
p r u

Drama je žanr u književnosti, koji je nastao za vrijeme antičke Grčke i koji se i danas razvija. Drama je književno djelo, koje uglavnom služi javnom izvođenju u pozorištu. Tokom 18. i 19. vijeka, opera je nastala kao kombinacija drame, poezije, i muzike.

Osnovne podvrste drame su: tragedija, komedija i drama u užem smislu, koje se prvo pojavljuju nekoliko vijekova prije naše ere. Starogrčka drama je prema legendi nastala za vrijeme vjerskog festivala, kada se jedan pjevač odvojio od zbora i počeo pjevati sam. Grčka tragedija se u glavnom bavila poznatim historijskim i mitološkim temama. Tragedije su, slično kao i danas, radovi ozbiljnijeg i težeg karaktera i tiču su se uglavnom ljudskih tragičnih sudbina. Za razliku od njih, komedije su većinom vedrijeg karaktera i gotovo uvijek imaju sretan završetak. Grčki festivali bi obično imali tri tragedije i jednu komediju.

Drama se razlikuje od drugih knjizevnih djela po tome što se sav tekst izvodi u glumačkoj realizaciji. Danas drama nastaje saradnjom autora scenografa,kompozitora i glumaca, dok je u staroj Grčkoj na početku stvaranja drame pjesnik /pisac/ ujedno i režiser, glumac, koreograf, kostimograf i kompozitor. Važan faktor kod izvođenja nekog dramskog teksta jeste publika. Glumci i publika stvaraju poseban odnos. Od publike zavisi uspješnost drame a od glumca da prestavi tekst na pravi način.

Platon kaže u svojoj knjizi “Država” da drama podražava najraznovrsnije pojave: muškarce i žene, mladiće i starce, vrlinu i nevaljstvo, ljepotu i rugobu; zatim kovače, zanatlije, veslače na galijama i njihove komadante; pa trzanje konja i riku bikova, šum rijeka, hučanje mora i pucanje gromova; najzad, fijuk vijetra, pljusak leda, škripanje osovina i točkova, pa ne samo tonove svih mogućih instrumenata nego i lajanje pasa, bleku ovaca i cvrkutanje ptica. Sve ovo je bila zadaća glumca u staroj Grčkoj, na početku samo jednog a kasnije dolazi do uvođenja drugog pa i trećeg glumca. Također glumci su bili samo muškarci.