Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Goti su bili jedan od germanskih naroda koji su jednim svojim plemenskim dijelom prešli sa Skandinavije početkom novog računanja vremena i nastanili se u predjelu gornjeg toka rijeke Visle među ostalim germanskim plemenima šireg prostora Stare Germanije (Jordanes, "Getica"). Najraniji pisani tragovi antičkih historičara pominju ih pod terminom Gutonen (got. Gutans), što se izvodi iz gotske riječi giutan = izlivati, gutans = izliveno, odabrano. Već polovinom 2. vijeka veći dio ovog plemena sa ostalim pridošlicama i popratnim trupama pokreće se u pravcu evropskog jugoistoka i izbija ubrzo na obale Crnog Mora. Poslije niza manjih okršaja sa Rimskom Imperijom, dolazi do većeg bojnog sukoba već u prvoj polovini 3. vijeka i podjele ovog naroda na istočne (Greutungen) i zapadne (Terwinger) iz kojih se slijedom brojnih ratova i masovnih seoba evroazijskim kontinentom, trajno formiraju Ostrogoti (sjajni Goti) i Visigoti (dobri Goti) Ostrogoti bivaju 375. godine pokoreni od nadirućih Huna, a poslije konačnog poraza hunskih hordi bivaju primljeni od Rima kao foederati (saveznici) i po nalogu Istočnog Rima (Bizant) pod vođstvom Teoderiha pokoravaju Zapadni dio imperije, od čega nastaje poznato antičko Istočnogotsko kraljevstvo čija prijestonica postaje Ravena, a Ilirija krajnja istočna provincija. Poslije smrti Teoderika dolazi do napada vojske bizantskog cara Justinijana i raspada kraljevstva godine 550. Visigoti imaju više uspjeha u svojim ratnim pohodima, ali se i njihovo kraljevstvo u Španiji (Toledo) gasi pod najezdom Maura i njihovog vojskovođe Tarika, godine 711.