Helmut Kohl | |
---|---|
Njemački kancelar | |
Vrijeme na dužnosti 1. oktobar 1982 – 27. oktobar 1998. | |
Prethodnik | Helmut Schmidt |
Nasljednik | Gerhard Schröder |
Lični podaci | |
Rođenje | Ludwigshafen, Vajmarska republika | 3. april 1930.
Smrt | 16. juni 2017 Ludwigshafen, Porajnje-Falačka, Njemačka | (87 godina)
Politička stranka | Kršćansko-demokratska unija |
Supružnik | Hannelore Renner (1960–2001) Maike Richter (2008–2017) |
Djeca | 2 |
Vjera | Rimokatoličanstvo |
Potpis |
Helmut Josef Michael Kohl (3. april 1930 – 16. juni 2017) bio je njemački državnik i političar koji je vršio dužnost kancelara Zapadne Njemačke od 1982. do 1990. i ujedinjene Njemačke od 1990 do 1998. godine. Također je bio predsjednik Kršćansko-demokratske unije (CDU) od 1973. do 1998. godine, predsjedavajući G7 grupe 1985. i 1992. godine. Postao je počasni predsjednik CDU-a 2000. godine. Rođen u Ludwigshafenu u rimokatoličkoj porodici, Kohl se pridružio Kršćansko-demokratskoj uniji 1946. godine. Doktorirao je historiju na Heidelberškom univerzitetu 1958. godine i radio kao izvršni direktor prije nego što je postao političar sa punim radnim vremenom. Izabran je za najmlađeg člana Parlamenta u Porajnje-Falačkoj 1959. godine i ministra-predsjednika Porajnje-Falačke (1969 – 1976). Kao predsjednik CDU-a učestvovao je na saveznim izborima 1976. godine na kojima je pobijedio zajedno sa Socijaldemokratskom partijom Helmuta Schmidta i Kršćansko-socijalnom unijom (CSU) Franza Josefa Straussa. Nakon što je Schmidt izgubio podršku liberalne Slobodne-demokratske stranke (FDP) 1982. godine, Kohl je izabran za kancelara formirajući kršćansko-liberalnu vladu.
Kao kancelar bio je snažno posvećen europskim integracijama i francusko-njemačkoj saradnji; ujedno je bio nepokolebljivi saveznik SAD-a podržavajući Reganovu agresivnu politiku slabljenja SSSR-a. Njegov 16-godišnji mandat bio je najduži od svih njemačkih kancelara poslije Otta von Bismarcka. Bio je sudionik kraja Hladnog rata i ponovnog ujedinjenja Njemačke pa je postao poznat kao kancelar jedinstva. Zajedno sa francuskim predsjednikom Françoisom Mitterrandom je potpisao Maastrichtski sporazum kojim je uspostavljena Europska unija (EU) i valuta euro. Podržavajući proširenje Europske unije, njegova vlada se založila za međunarodno priznanje Hrvatske, Slovenije i Bosne i Hercegovine. Njegova unutrašnja politika se fokusirala na ekonomske reforme i proces integriranja bivše Istočne Njemačke u ujedinjenu Njemačku. Američki predsjednici George H. W. Bush i Bill Clinton su ga opisali kao "najvećeg europskog vođu druge polovice 20. stoljeća". Godine 1988. dobio je Karlovu nagradu čime je postao druga osoba koja je imenovana počasnim građaninom Europe.