Pozitron

Pozitron je antičestica elektrona.^[1] Pozitron ima jednaku masu i spin (1/2) kao i elektron, ali suprotni električni naboj od elektrona. Dakle, pozitroni su u antimateriji ono što su elektroni u materiji. Pozitron nastaje u različitim procesima, kao npr. nuklearnim beta-radioaktivnim raspadom nekih radioizotopa, te nastankom para elektron-pozitron iz gama zrake (tj. fotona dovoljno visoke energije). Kada se pozitron sudari s elektronom oni se anihiliraju. Pri tome najčešće nastaju dva fotona gama-zraka. Stoga kada pozitron naleti na tvar brzo dolazi do njegove anihilacije. Tako je poluživot pozitrona kad naleti na molekularno sredstvo oko 400-500 ps (pikosekundi), a za metale je smanjen čak na 100 ps. Međutim, sam za sebe, pozitron je stabilna čestica antimaterije. Kada bi ga se moglo zadržati u permanentnoj izolaciji, izbjegla bi se anihalacija, i pozitron bi zauvijek živio, kao i elektron.

Paul Dirac je 1928. godine teorijski predvidio postojanje pozitrona.^[2] Prve eksperimentalne dokaze o postojanju te do tada nepoznate čestice 1932. godine objavio je Carl D. Anderson. Ta je čestica kasnije identificirana kao pozitron i predstavlja prvootkrivenu antičesticu u fizici. Anihilacija pozitrona s elektronom prvi puta je proučavana 1940. godine. Različite eksperimentalne tehnike kojima su se proučavale anihilacije pozitrona u okvirima nuklearne spektroskopije doživjele su poseban razvoj u dva desetljeća nakon 1945. godine.

1. ^ "Positron | Antimatter, Annihilation, Electron | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). Pristupljeno 1. 8. 2024.
2. ^ "The quantum theory of the electron". Proceedings of the Royal Society of London. Series A, Containing Papers of a Mathematical and Physical Character (jezik: engleski). 117 (778): 610–624. 1928-02. doi:10.1098/rspa.1928.0023. ISSN 0950-1207. Provjerite vrijednost datuma u parametru: |date= (pomoć)