Almaeneg Safonol (Almaeneg: Standarddeutsch, Standardhochdeutsch ar lafar ac yn gyffredin Hochdeutsch, yn y Swistir: Schriftdeutsch) yw'r amrywiaeth safonol o Almaeneg a ddefnyddir mewn iaith ysgrifenedig, mewn cyd-destunau ffurfiol ac ar gyfer cyfathrebu rhwng gwahanol parthau tafodieithol.[1] Dyma hefyd amrywiaeth mwyaf cyffredin yr iaith Almaeneg heddiw. Math o Dachsprache sef to neu ambarél sy'n cwmpasu continiwm tafodiaith yw'r Almaeneg, ac fe'i hystyrir yn blwrisentrig gan fod ganddi dri amrywiolyn cenedlaethol wedi'u safoni: Almaeneg Safonol yr Almaen, Almaeneg Safonol Awstria, ac Almaeneg Safonol y Swistir.[2] Arddelwyd y term Uchel Almaeneg hefyd yn y Gymraeg,[3] ond prin y defnyddir hynny yn gyfredol, mae'r term "Hochdeutsch" yn cael ei harddel hyd yn oed mewn sgwrs yn Gymraeg.[angen ffynhonnell]
Wolfgang Wölck (from Buffalo, USA): Language Use and Attitudes among Teenagers in Diglossic Northern Germany. In: Language Contact in Europe: Proceedings of the Working groups 12 and 13 at the XIIIth International Congress of Linguistics, August 29 – September 4, 1982, Tokyo, edited by Peter H. Nelde, P. Sture Ureland and Iain Clarkson. Volume 168 of Linguistische Arbeiten, edited by Hans Altmann, Herbert E. Brekle, Hans Jürgen Heringer, Christian Rohrer, Heinz Vater and Otmar Werner. Max Niemeyer Verlag, Tübingen, 1986, p. 97ff., here p. 99
Iwar Werlen: Swiss German Dialects and Swiss Standard High German. In: Variation and Convergence: Studies in Social Dialectology, edited by Peter Auer and Aldo di Luzio. Walter de Gruyter, Berlin / New York, 1988, p. 94