Daearyddiaeth | |
---|---|
Gwlad | ![]() |
Mae crannog yn fath o lyndy a godid ar ynys, artiffisial fel rheol ond naturiol weithiau, mewn llynnoedd yn yr Alban, Iwerddon, ayyb. Daw'r enw o'r gair Gwyddeleg crannóg, o crann ‘pren’.
Prif fantais crannog oedd ei bod yn hawdd i'w hamddiffyn. Gellir cyrraedd at y crannog ar hyd cob neu dros bont o bren. Credir fod yr esiampl hynaf, Eilean Domhnuill yn Loch Olabhat ar ynys Gogledd Uist, yn dyddio o 3200-2800 CC.[1][2] Mae'r rhan fwyaf ohonynt i dyddio o Oes yr Haearn a'r Canol Oesoedd Cynnar.
Yn Iwerddon a'r Alban y ceir y rhan fwyaf ohonynt, ond mae un neu ddwy o esiamplau yng Nghymru, yn Llyn Syfaddan, Llangors, Powys ac yn 'Crofft-y-Bwla', Trefynwy. Roedd teulu brenhinol Brycheiniog o darddiad Gwyddelig, ac efallai fod hyn yn egluro presenoldeb crannog, sy'n dyddio o ddiwedd y 9g, yma. Ymddengys y cranogau Gwyddelig cyntaf yng nghanol yr Oes Efydd, a hynny yn Ballinderry (1200–600 CC).[3] Ceir 1,200 ohonynt yn Iwerddon.