Hen Slafoneg Eglwysig (словѣньскъ ѩзыкъ slověnĭskŭ językŭ) | |
---|---|
Siaredir yn: | Bwlgaria, Macedonia ac fel iaith eglwysig yng ngwledydd Slafig uniongred eraill |
Parth: | Dwyrain Ewrop |
Cyfanswm o siaradwyr: | wedi marw; defnyddir fel iaith eglwysig yn unig |
Safle yn ôl nifer siaradwyr: | dim siaradwyr iaith gyntaf |
Achrestr ieithyddol: | Indo-Ewropeaidd Balto-Slafeg |
Statws swyddogol | |
Iaith swyddogol yn: | yr eglwysi Slafig uniongred |
Rheolir gan: | neb |
Codau iaith | |
ISO 639-1 | cu |
ISO 639-2 | chu |
ISO 639-3 | chu |
Gweler hefyd: Iaith – Rhestr ieithoedd |
Iaith ysgrifenedig gyntaf y Slafiaid yw Hen Slafoneg Eglwysig neu Hen Slafoneg (hefyd: Hen Fwlgareg, weithiau Hen Facedoneg). Iaith lenyddol yw hi a ddatblygodd ar sail tafodiaith Slafeg Thessaloniki y cenhadwyr Cristnogol, Sant Cyril a Sant Methodius. Defnyddiasant yr iaith ar gyfer eu cyfieithiadau o'r Efengylau a thestunau crefyddol eraill yn ystod eu cenhadaeth ym Morafia ac wedyn yn y tiroedd Slafig deheuol. Ar ôl y cyfnod cynnar, defnyddiwyd fel iaith eglwysig yn yr holl wledydd Slafig uniongred, a datblygodd ar amrywiol ffurfiau yn y gwahanol wledydd gan arwain at fersiynau cenedlaethol gwahanol o Slafoneg Egwlysig. Fe'i defnyddir o hyd fel iaith litwrgi yr eglwysi Slafig uniongred.