La Sandrine Bonnaire (Clermont-Ferrand, 31 ad Maǵ dal 1967) l'è n'atōra francéśa.
Biugrafìa
Sètma fiōla 'd ùndas fradèi, sò pàdar 'l éra 'n uperài e sò màdar na Testimòṅ ad Géuva, la Sandrine la s davśìna al cìnema par caś. La fà na part pìcula in dal film Il tempo delle mele 2 (Al tèmp di póm 2) dal 1982 parchè al pàdar dna sò cumpàggna da scóla, ch'al gh'iva da sarnìr dal baghéti, al la tóś. In sèguit, dòp ch'l'iva cumpagnâ sò surèla a un pruvèṅ, la cgnós al regìsta Maurice Pialat ch'al la tèṅ in cunsiderasiòṅ p'r al film Ai nostri amori (A i nòst'r amōr) e al fà bèṅ vist ch'la vins al prèmi César cuma mijóra atóra a 'l debùt.
In dal 1990 la vèṅ sarnìda da Francesca Archibugi p'r al film Verso sera (Vèrs sira). 'L an dòp l'è prutagunìsta ad Sotto il cielo di Parigi (Sót al cēl ad Parìś) al prim e ùltim film ad Michel Bena, in du l'è part 'd un triàngul amuróś fra lē, al sò cumpàgn ad cambra fnòć e un tisi cgnusû in pisìna.
In dal 1992, in sal sèt dal film La peste (La pèsta) ad Luis Puenzo, tràt da un rumànś 'd Albert Camus, Sandrine Bonnaire la cgnós 'l atōr William Hurt, ch'al dventarà al sò cumpàgn e pàdar ad sò fióla Jeanne.
Par Claude Chabrol la gira dū film: Il colore della menzogna (Al culōr dla bala,1998) e Il buio nella mente (al buj in dla mènt, 1995) ch'al gh parmét ad vìnsar la Cópa Volpi a Venèsia insém a Isabelle Huppert e in du la fà la part dna dumèstica ch'la n sà minga lèśar e la fà grup cun na pustìna pòvra ch'la pasa tut al sò tèmp a vèrar la pòsta ad chi àtar par scuriuśàr, anc quéla di sò padròṅ.
In dal 2011, la s buta in pulìtica dand uficialmènt na maṅ a la Martine Aubry, candidàda p'r al Partî Sucialìsta a dvintàr presidènta francéśa in dal 2012, ma al 16 'd Utóbar dal 2011 chi lē la pèrd còntra François Hollande ciapànd al 44% di vōt in dal balutàǵ sèg.