Alfo

Ĉi tiu artikolo temas pri greka litero. Por informoj pri planto el la Poacoj, vidu la artikolon Alfo (botaniko).

Greka alfabeto
Αα Alfo	Νν Nuo
Ββ Beto	Ξξ Ksio
Γγ Gamo	Οο Omikrono
Δδ Delto	Ππ Pio
Εε Epsilono	Ρρ Roto
Ζζ Zeto	Σσς Sigmo
Ηη Eto	Ττ Taŭo
Θθ Teto	Υυ Upsilono
Ιι Joto	Φφ Fio
Κκ Kapo	Χχ Ĥio
Λλ Lambdo	Ψψ Psio
Μμ Muo	Ωω Omego
Iamaj literoj1,2
Digamo	Sano
Stigmo	Kuoppo
Heto	Sampio
	Ŝo
1 Referencoj 2 Eksteraj ligiloj

Alfo (majuskle Α, minuskle α) estas la unua litero de la greka alfabeto kaj la pralitero de la latina litero A kaj de la cirila litero А.

En la sistemo de grekaj numeraloj ĝi havas valoron de 1. Ĝi estis derivita de la fenica litero alef .

Kaj en antikva greka lingvo kaj en novgreka lingvo alfo prezentas la malfermitan antaŭan nerondan vokalon, /a/.

Alfo, ambaŭ kiel simbolo kaj termino, estas uzata por signifi aŭ priskribi diversajn de aĵojn, inkluzivante la unuajn aŭ plej gravajn aperaĵojn de io. En la Nova testamento dio deklaras sin al esti la "Alfo kaj Omego, la komenco kaj la fino, la unua kaj la lasta." (Revelacio 22:13, kaj vidu ankaŭ en 1:8). Laŭ plutarka natura ordo de atribuo de la vokaloj al la planedoj, alfo estas koneksa kun la Luno.