Ekscentra

Ekscentra persono (de la latinaj vortoj ex centro, „ekster la centro“) laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIV kaj Reta Vortaro estas homo

1. iom ekstravaganca, fantaziema, spita aŭ indiferenta al malfavoraj juĝoj^[1] aŭ
2. bizara^[2].

	„ Vivo libera, gaja, kvazaŭ senpacience sin elpuŝanta kaj kaprice ekscentra[1] ”

Iom pli neŭtrale dirite, ekscentra persono estas persono klare devianta de la normoj en la socio en kiu li/ŝi vivas. La angla filozofo John Stuart Mill en sia verkaĵo „On liberty“ ("pri la libero") elstarigas la signifon de ekscentraj personoj por la pluevoluo de ĉiu socio. La alispececon de ekscentraj homoj en la mezepoka islama kaj kristana medicino estis klarigita per laŭdira misfunkcio de la lieno - ekde la komenco de la moderna epoko la konduko konsideratas ne plu malsano, sed simple socia fenomeno, kvankam la ne plena integriĝo en la socio por ekscentra persono povas kaŭzi psikan premon kaj eventuale povas sekvigi psikan malsaniĝon.

1. ↑ ^{1,0 1,1} H. Vatré: Neologisma glosaro, postrikolto al PIV
2. ↑ Eliza Orzeszkowa, trad. L. L. Zamenhof: Marta