Emile Oustalet | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Émile Oustalet | |||||
Naskiĝo | 24-an de aŭgusto 1844 en Montbéliard | ||||
Morto | 23-an de oktobro 1905 (61-jaraĝa) en Saint-Cast-le-Guildo | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Loĝloko | Francio vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | zoologo ornitologo vd | ||||
Laborkampo | Zoologio vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Jean-Frédéric Émile Oustalet (24a Aŭgusto 1844 – 23a Oktobro 1905 Saint-Cast) estis franca zoologo.[1]
Oustalet naskiĝis ĉe Montbéliard, en la departemento Doubs. Li studis ĉe la École des Hautes-Études kaj lia unua scienca laboro estis pri la spiraj organoj de la larvoj de libeloj. Li estis dungita ĉe la Nacia Muzeo de Natura Historio de Parizo, kie li sukcedis al Jules Verreaux kiel helpa naturalisto en 1873. En 1900 li sukcedis al Alphonse Milne-Edwards kiel Profesoro de Mamulogio.[1]
Li kunverkis Les Oiseaux de la Chine (1877) kun Armand David, kaj verkis ankaŭ Les Oiseaux du Cambodge (1899).[1]
Oustalet estis prezidanto de la tria Internacia Ornitologia Kongreso okazinta en Parizo en 1900.