Forta nuklea forto

La forta nuklea forto aŭ forta interago estas tiu fundamenta forto, kiu kuntenas la nukleojn de atomo kontraŭ la peno de la elektromagneta forto disigi ilin. Ĝi estas unu el la kvar (aŭ tri) fundamentaj fortoj de fiziko.

La operacia gamo de la forta interago estas en la grandordo de diametro de atomkerno, femtometro (10^-15 metroj). Je ĉi tiu skalo, la potenco de la forta interago estas averaĝe ĉirkaŭ 137 fojojn pli granda ol la potenco de la elektromagneta forto, ĉirkaŭ 1.000.000 fojojn la potenco de la malforta interago kaj proksimume 1038 fojojn la potenco de gravito.

La partiklo kiu portas la plej fortan interagon estas la gluono. Ĉi tio estas ekzakte kiel la elektromagneta forto estas transdonita tra fotonoj kaj la malforta interago tra W kaj Z-bosonoj. Kvantuma kromodinamiko (mallongigita en la angla QCD) estas la teorio kiu priskribas la forton kaj reĝimon de interago.

La teorio de la kvarkoj diras, ke tiu interago kuntenas ankaŭ la kvarkojn interne de nukleono (protono aŭ neŭtrono), kaj ke la klasika forta interago estas nur reziduo el tiu forto, efikanta inter nukleonoj. Por distingi la du aspektojn oni nomas la klasikan fortan interago "rezidua forta interago".