Leono la 4-a (Bizancio)

Leono la 4-a la Ĥazara
Leono la 4-a (maldekstre) kune kun sia filo Konstanteno la 6-a (dekstre), laŭ tiuepoka monero.
Regado	14-a de septembro 775 - 8-a de septembro 780 (4 jaroj, 11 monatoj, 25 tagoj)
Antaŭulo	Konstanteno la 5-a
Sekvanto	Konstanteno la 6-a
Persona informo
Λέων Δ' ο Χάζαρος
Naskiĝo	25-a de januaro 750 en Konstantinopolo
Morto	8-a de septembro 780 (30-jara)
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Tuberkulozo vd
Religio	Orienta Kristanismo vd
Ŝtataneco	Bizanca imperio vd
Familio
Dinastio	Isaŭridoj
Patro	Konstanteno la 5-a
Patrino	Irena la Ĥazara
Gefratoj	Nikephoros (en) vd
Edz(in)o	Irena de Ateno
Infanoj	Konstanteno la 6-a
Profesio
Okupo	reganto vd
Postenoj Postenoj Bizanca imperiestro (775–780) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Leono la 4-a, kromnomita Leono la Ĥazara (antikve-greke Λέων Δʹ) estis bizanca imperiestro de la isaŭra dinastio naskiĝinta la 25-an de januaro 750 kaj mortinta la 8-an de septembro 780. Li regis de la jaro 775 ĝis sia morto. Li estis la unua filo de Konstanteno la 5-a, imperiestro de 740 ĝis 775, kaj de ties unua edzino Irena de ĥazara deveno. Li junaĝe asistis sian regantan patron kaj senkonteste heredis la tronon en 775. Leono jam havis filon antaŭ ol edziĝi kun Irena de Ateno, estontan imperiestron Konstantenon la 6-an. Lin li rapide dumvive agnoskis kiel sian naturan posteulon, cele al la plifortigo kaj sekurigo de ilia dinastio. Li samtempe prizorgis sian popularecon ĉe la variaj partoj de la bizancia socio.

Lia mallonga regado restas malbone konata. Ĝi ŝajne estis periodo de stabileco, dum kiu Leono klopodis daŭrigi la agadon de sia patro. Sufiĉe malagema en religiaj aferoj, li tamen daŭre subtenis la ikonoklasmon de siaj antaŭuloj, sen ekscesa subpremo. Li cetere ĝuis kvietan situacion okcidente, danke al la agado de siaj patro kaj avo. Oriente pludaŭris la senĉesa konflikto kontraŭ la nova abasida kaliflando. Leono spertis kelkajn venkojn kontraŭ la islamanoj, sed ne sukcesis haltigi iliajn raziojn.

Verŝajne afliktita de tuberkulozo jam komence de sia regado, Leono la 4-a mortis en 780 pro tiu malsano, je la aĝo de 30 jaroj. Li cedis la tronon al sia juna filo sed ankaŭ al sia edzino Irena, kiu fariĝis regentino. Tiel komenciĝis la unua periodo de virina potenco en la historio de la Bizanca imperio.