Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Oseta lingvo
| Oseta lingvo | ||
| ирон æвзаг [iRON avĴAG] | ||
| ||
| natura lingvo • moderna lingvo | ||
|---|---|---|
| orienta irana lingvaro • skita lingvaro | ||
| Parolata en | Rusio, Kartvelio, Sud-Osetio[1], Turkio | |
| Parolantoj | 599 250 | |
| Denaskaj parolantoj | 600 000 | |
| Fremdlingvo / dua lingvo por | ĉ. 10 000 | |
| Skribo | Cirila alfabeto kun kelkaj aldonoj | |
| Lingvistika klasifiko | ||
| Hindeŭropa lingvaro | ||
| Oficiala statuso | ||
| Oficiala lingvo en | Nord-Osetio, Sud-Osetio | |
| Lingva statuso | 2 vundebla | |
| Lingvaj kodoj | ||
| Lingvaj kodoj | ||
| ISO 639-1 | os | |
| ISO 639-2 | oss | |
| ISO 639-3 | oss | |
| Glottolog | osse1243 | |
| Angla nomo | Ossetian | |
| Franca nomo | ossète | |
| Vikipedio | ||
La oseta lingvo (osete ирон æвзаг [iRON avĴAG]) estas parolata ĉefe en Nord-Osetio (jure rusa lando)[2] kaj Sud-Osetio[3] (kie ĝi estas rekonita oficiala lingvo), signifaj diasporoj ekzistas ankaŭ en Moskvo, Peterburgo, Toronto kaj kelkaj aliaj grandaj urboj de la mondo. Entute estas ĉirkaŭ 500 mil parolantoj[2] (laŭ aliaj pritaksoj, estas eble ne pli ol 400 mil fluparolantoj).
La lingvo apartenas al la irana grupo de la hindoeŭropaj lingvoj (orient-irana grupo, al kiu apartenas ankaŭ la paŝtua (aŭ puŝtua) en Afganio, la jagnoba en Taĝikio kaj kelkaj aliaj). Multaj iranistoj uzis la osetan lingvon por deĉifri nomojn de eminentaj scitoj, kiuj restis en antikvaj priskriboj de la regiono. Ekzistas firmaj etimologiaj kaj historiaj pruvoj de iamaj kontaktoj de osetlingvanoj kun slavaj, finno-ugraj kaj tjurkaj gentoj. Multo venis al la lingvo jam de la kaŭkazia ĉirkaŭaĵo.
- ↑ Sud-Osetio estas fakte memregata teritorio kun administracia centro en Cĥinvalo, sed ĝia statuso kiel sendependa ŝtato estas agnoskita nur de kelkaj aliaj neagnoskitaj ŝtatoj kaj de Rusio (2008).
- ↑ 2,0 2,1 (eo) Xetaegkaty Leuany fyrt K'osta, La patrin' de l' orfoj, elosetigis Sacha Giordano, Literatura Foiro, n-ro 312, Aŭgusto 2021, p. 22
- ↑ Noto: Sud-Osetio estas teritorie kartvela, sed de facto sendependa de la kartveloj ekde 1991. Ĝia sendependeco estas agnoskita nur de Rusio, Sirio kaj aliaj kvar ŝtatoj (Nikaragvo, Venezuelo, Nauro kaj Tuvalo), ne de Kartvelio, nek de Unuiĝintaj Nacioj aŭ Eŭropa Unio.
Previous Page Next Page
