Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Sunmakulo

Sunmakuloj de 2004
Sunmakuloj de 2004
sunmakuloj
sunmakuloj
Mehrere Sonnenfleckengruppen mit Umbra und Penumbra, 16. Mai 2000, große Sonnenfackeln rechts und unten
Mehrere Sonnenfleckengruppen mit Umbra und Penumbra, 16. Mai 2000, große Sonnenfackeln rechts und unten
Sunmakulo evoluiĝas: Bündel von Magnetfeldlinien treten aus dem Inneren der Sonne aus.
Sunmakulo evoluiĝas: Bündel von Magnetfeldlinien treten aus dem Inneren der Sonne aus.

Sunmakulo estas regiono sur la Suna supraĵo (fotosfero), kiu havas pli malaltan temperaturon ol ĝia ĉirkaŭaĵo, kaj intensan magnetan agadon. Kvankam sunmakuloj estas blindige helaj, je temperaturoj de proksimume 5000 K, la kontrasto kun la ĉirkaŭa materio je proksimume 6000 K igas ilin klare videblaj kiel mallumaj makuloj. Interese, se ili izoliĝus de la ĉirkaŭa fotosfero, ili estus pli helaj ol lumarko.

Aktiva regiono 9393, kiel vidita per la instrumento MDI sur SOHO (Suna kaj Heliosfera Observatorio), enhavis la plej grandan aron da sunmakuloj iam observitan dum la aktuala suna ciklo. Je la 30-a de marto 2001 la tuta areo de la sunmakuloj en la aro estis dek-trioble la areo de la tuta supraĵo de la Tero. Ĝi estis la fonto de multaj flagraĵoj kaj elĵetaĵoj el korona materio, inkluzive de unu el la plej grandaj flagraĵoj registritaj dum dudek kvin jaroj je la 2-a de aprilo 2001. Kaŭzita de intensaj magnetaj kampoj eliĝantaj el la interno, sunmakulo aperas malluma nur en kontrasto kun la restaĵo de la suna supraĵo, ĉar ĝi estas iomete pli malvarma ol la nemakulitaj regionoj.


Previous Page Next Page






Sonvlek AF Taca solar AN كلفة شمسية Arabic Mancha solar AST گونش لکه لری AZB Сонечныя плямы BE Слънчево петно Bulgarian Sunčeve pjege BS Taca solar Catalan پەڵەی خۆری CKB

Responsive image

Responsive image