![]() | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Konserva statuso | ||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||
Sinonimoj
| ||||||||||||||||
Dromiceius novaehollandiae diemenensis | ||||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||||
La Tasmania emuo (Dromaius novaehollandiae diemenensis) estas formortinta subspecio de la Emuo. Ĝi troviĝis en Tasmanio kie ĝi restis izolata dum la fina Pleistoceno. Male al aliaj insulaj emuaj taksonoj, nome la Reĝinsula kaj la Kanguruinsula emuoj, la populacio de Tasmanio estis grandebla, tio estas ke ne estis markita efiko de populacio de malgranda grando kiel ĉe la aliaj izolataj emuoj. Tiele la Tasmania emuo ne estis progresinta al la punkto kie ĝi povus esti konsiderata distinga specio, kaj eĉ ties statuso kiel distinga subspecio ne estas ĝenerale akceptita ĉar ĝi koincidas kun la kontinentaj birdoj laŭ mezuroj kaj laŭ la eksteraj karakteroj uzitaj por distingi ĝin – blankecaj anstataŭ nigraj antaŭkoloj kaj gorĝo kaj senpluma kolo – ŝajne esta, kvankam rare, en kelkaj kontinentaj birdoj. Estas sugestoj, ke la birdo estis iomete pli malgranda ol la moderna emuo, sed konflikte, alia pruvaro (inklude priskribojn de restoj de la Pleistoceno) indikas, ke ambaŭ estis similaj laŭ grando.[1] Nune, ĝi estas ŝajne konata nur el ostoj el subfosilioj, ĉar la haŭtaĵoj kiuj iam ekzistis perdiĝis.