Camillo Berneri

Camillo Berneri
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Lodi, 1897ko maiatzaren 20a
Herrialdea	Italiako Erresuma
Heriotza	Bartzelona, 1937ko maiatzaren 5a (39 urte)
Heriotza modua	giza hilketa
Familia
Ezkontidea(k)	Giovanna Caleffi  (1917ko urtarrilaren 4a -
Seme-alabak	ikusi Marie Louise Berneri Giliana Berneri (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	italiera
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, kazetaria, filosofoa eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Florentziako Unibertsitatea
Zerbitzu militarra
Adar militarra	Nazioarteko Brigadak
Parte hartutako gatazkak	Lehen Mundu Gerra Espainiako Gerra Zibila

Camillo Berneri (Lodi, Italia, 1897ko maiatzaren 20n – Bartzelona, 1937ko maiatzaren 5etik 6rako gaua, ziurrenik PSUCeko estalinistek eraila^[1][2][3] italiar Filosofoa, idazlea eta militante komunista libertarioa izan zen ^[4] .

Federazione Giovanile Socialista -gazte sozialisten aktibista, anarkista egin zen Lehen Mundu Gerran .

Batxilergoko filosofia irakaslea, Mussoliniren garaipenaren ostean erbestera behartua izan zen.

1936ko uztailean, Franco jeneralak Espainian izandako estatu kolpearen ostean, Carlo Rosselli eta Mario Angelonirekin borroka-zutabe bat sortu zuen, Ascaso Zutabearen italiar atala. Orduan prestigio handia izan zuen nazioarteko mugimendu libertarioan eta Espainian.

Bartzelonako Aste Odoltsuan, 1937ko maiatzaren 5ean, Francesco Barbierirekin batera, poliziak atxilotu egin zuen komunisten aginduz eta hilik aurkitu zuten hurrengo egunean, ^[5] "Sobietar Polizia politikoak" ^[6] erahila^{[6] , [7]} . Michel Dreyfus historialari frantsesarentzat , langile mugimenduaren historian espezialista denarentzat, "[...] komunistek estalinistek [...] ziurrenik Camillio Berneri anarkista hil zuten eta, nolanahi ere, haren hilketa txalotuko zuten.» ^[8] .

Bernerirentzat, Espainian gerra iraultza soziala amaituz soilik irabazi zitekeela eta estalinismoaren izaera kontrairaultzailea salatzeak bere hilketa misteriotsua azal lezake.

1. ↑ Christiane Passevant, Le suspect de l’hôtel Falcon. Itinéraire d’un révolutionnaire espagnol, Divergences, 2 juin 2011, texte intégral.
2. ↑ Berneri, Camillo (Lodi 1897-Barcelone 1937), L'Europe de demain, dictionnaire biographique, notice.
3. ↑ Charles Jacquier, Le chemin de la vérité. André Prudhommeaux, l’incendie du Reichstag et la défense de Marinus Van der Lubbe, Agone, n°47, 2012, note 51.
4. ↑ Giovanni Stiffoni, Camillo Berneri (1897-1937) Mythes, racines et réalités d’un intellectuel anarchiste, Thèse de Doctorat en Études méditerranéennes sous la direction de Sandro Landi, Université Bordeaux Montaigne, 2012, texte intégral.
5. ↑ (Katalanez) «Camillo Berneri» L'Enciclopèdia.cat. Bartzelona: Grup Enciclopèdia Catalana http://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0009510.xml..
6. ↑ ^{a b} La Grande Encyclopédie Larousse en ligne : notice biographique.
7. ↑ Maurizio Serra, Une génération perdue. Les poètes-guerriers dans l'Europe des années 1930, Le Seuil, 2015, page 133.
8. ↑ Michel Dreyfus, Luigi Campolonghi, une vie d'exil (1876-1944), Centre d'études et de documentation sur l'émigration italienne, Institut culturel italien, Maison des sciences de l'homme, Éditions du CEDEI, Institut culturel italien, 1989, page 51.