Ekintzagatiko propaganda (frantsesez: propagande par le fait[1]) propaganda anarkistako estrategia bat da, ekintza baten inpaktuak ondorio gehiago sortzen baditu, garrantzi handiagoa lortzen badu eta, beraz, hitz hutsa baino askoz eraginkorragoa bada herriaren energia errebeldeak pizteko.[2] Beraz, egintzagatiko propagandak etsenpluaren bidez predikatzea dakar. Praktikan jartzeak ezkutuko gatazka bat gatazka esplizituaren mailara igotzea bilatzen zuen, gizartean ziurgabetasun-maila handia sortuz, gehiengoak axolagabekeriatik atera eta gatazka konpontzeko jarrera desberdinak har ditzan.[3][4][5][6][7][8]
Ekintzagatiko propagandak lursail edo higiezin bat okupatzetik tiranizidioa edo boteretsutzat eta/edo zapaltzailetzat jotzen direnen aurkako erasoak barne hartzen ditu. Atentatu bortitz horiei, oro har, «terrorismo anarkista» deitu izan zaie, eta, zuten garrantziagatik eta kopuruagatik, «ekintzagatiko propaganda» esamoldearen esanahi herrikoia aldatu egin da, terrorismoaren eta indarkeriaren sinonimo bihurtu arte.
Piotr Kropotkin eragin teoriko anarkistak «ekintzagatiko propaganda» babestu zuen, «ekitaldi batek, egun gutxi batzuetan, propaganda gehiago egin dezakeela milaka panfletok baino» esanez. Hala ere, XIX. mendearen amaieran, bera eta beste pentsalari batzuk taktika horren indarkeriazko formen eraginkortasunari buruzko zalantzak izaten hasi ziren: Kropotkinek La Révolte egunkarian «historian oinarritutako egitura bat ezin da lehergai kilo batzuekin suntsitu» adierazi zuen.[2]