Flamen

Antzinako Erromako erlijioan, flamena (pluralez flamines) kultu ofizialak zituen 15 jainkoetatik baten gurtzaren arduradun zen apaiza zen. Haien izena, ustez aldareko su sakratua pizteko egindako putzadatik (flatus) dator. Garrantzitsuenak flamines maiores deritzotenak dira ( latinez, apaiz nagusiak), Erromako jainkorik garrantzitsuenak ( Hirukote Arkaikoa) gurtzen zituztenak. Beste hamabiak flamines minores izenekoak ( behe mailako apaizak) ziren. Minoresetako bik, gaur egun ezezagun zaizkigun bi jainko gurtzen zituzten, eta beste minoreek gaur egun, izena ezagun, baina haren ezaugarriak ezezagun zaizkigun jainkoak gurtzen zituzten. Inperio Garaian, beste flamen bat gehitu zen kolegiora. Flamen honek jainkotutako enperadorea (divus) gurtzen zuen. Flamineak, Pontifizeekin batera, Erromako apaizik garrantzitsuenak ziren.

Errepublika garaiko 15 flamineak Pontifizeen Kolegioko (latinez: Collegium Pontificium) kide ziren, zeinak estatu-erlijioa kudeatzen zuen. Flamen postua hutsik zegoenean, pontifex batek hartzen zuen bere tokia beste hautagai bat aurkeztu bitartean, hala ere, Flamen Dialisa Pontifex Maximusak baino ezin zuen ordezkatu.

Flamenaren janzkera ofiziala, antzinate handikoa, apex izeneko txano bat zen, eta artiledun kapa astun bat, laena deitzen zena. Laena artilezko kapa lodia zen, eta togaren gainetik jantzi ohi zuten flamineek, lepoan lotzen zutelarik. Apex-a larruzko txanoa zen, kokotserako babesa zuena, eta olibondo adar bat zuena puntan, artile puskatxo bat zuelarik honek zintzilik.