Hepatitis autoimmune

Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.

Deskribapena
Mota	autoimmune disease of gastrointestinal tract (en) , hepatitisa, gaixotasun immunologikoa, rare parenchymal liver disease (en) eritasuna
Espezialitatea	digestio aparatuaren medikuntza hepatology (en)
Sintoma(k)	hepatitisa
Sortzen du	zirrosia
Tratamendua
Erabil daitezkeen botikak	mycophenolate mofetil (en) , prednisolona, azatioprina eta tacrolimus (en)
Identifikatzaileak
DiseasesDB	1150
MedlinePlus	000245
eMedicine	000245
MeSH	D019693
Disease Ontology ID	DOID:2048

Hepatitis autoimmunea gibela kaltetzen duen gaixotasun autoimmunea da. Gaitz honetan, immunitate-sistemak eraso egiten die gibeleko zeluletan (hepatozitoetan) dauden azaleko antigenoei. Eraso honen ondorioz gibelaren hantura eta endekapena gertatzen da.

Immunitate-sistema organismoak infekzioaren aurrean defendatzeko duen mekanismoen multzoa da. Mekanismo hauen bitartez (linfozitoak, antigorputzak, makrofagoak, konplementua...) organismoak mikrobio patogenoei eta zelula arrotzei aurre egiten die, eragile horien jarduera deusestatuz. Zuzen funtzionatzen duenean, immunitate-sistemak kanpoko birus edo bakterioen aurka organismoa babesten du.

Gaixotasun autoimmunea dagoenean, aldiz, immunitate-sistemak ez du berezko eta arrotzaren arteko bereizketarik egiten, eta organismoaren elementu batzuei (ehun, organo edo molekulei) eraso egiten die. Organismoak bere buruari kalte egiten dio, funtsean ^[1]

Hepatitis autoimmunea urria da (prebalentzia: 10:100.000), eta gehiago eragiten die emakumezkoei gizonezkoei baino.

Bere jatorria, gaitz autoimmune gehienen antzera, ezezaguna da. Antza, gaitza pairatzeko joera genetikoa dago (ohikoa da gaixoek arbaso edo aurrekoen artean beste gaitz autoimmuneak zituzten senideak izatea). Halere, joera genetikoaz gain beharrezkoa dirudi ingurugiro-faktore bat gaitza pizteko (mikrobioren bat, substantzia kimiko bat...).

Hepatitis autoimmunearen agerpena isila izan daiteke (hots, sintomarik gabekoa), errutinazko odol-analisi batean transaminasen ez-ohiko igoera antzematen denean ^[2] edo sintomatikoa, hepatitis baten ohiko zantzuekin (nekea, ikterizia, gernu iluna, sabelmina....).

Gaixoek autoantigorputzak dituzte odolean: antigorputz antinuklearrak (ANA) eta antigorputz antimuskulu leuna (SMA), bereziki. HLA formula ere (HLA DR3 eta HLA DR4) berezia dute paziente horiek ^[3]. Transaminasak eta bilirrubina maila altuak dituzte.

Sarritan gaitza pairatzen dutenek beste gaixotasun autoimmune bat ere badute (tiroiditis autoimmunea, gaixotasun zeliakoa, kolangitis esklerosatzaile primarioa, artritis erreumatoidea, ultzeradun kolitisa...) ^{[4] [5]}

Tratatu ezean gaitzak pronostiko txarra du, eta zirrosi batean bukatu ohi da. Zorionez tratamendu farmakologikoak gaixotasuna ongi kontrolatzen du, sendatu ez arren: prednisona eta azatioprina dira erabilitako botikak (kortikosteroidea eta immunosupresorea, hurrenez hurren), bizi osorako -gehienetan- hartu behar direnak ^[6]

1. ↑ Albero, Josu: Mikrobioen Mundu Liluragarria, EHUko ZIO Bilduma (2019), 112 orr. ISBN: 978-84-1319-082-2
2. ↑ Czaja, AJ «Autoimmune liver disease.». Current opinion in gastroenterology, vol. 20, 3, May 2004, 231-240 orr. PMID: 1703647
3. ↑ Fortes, M.P, Tassinari, P., Machado, I. Genética en hepatitis autoinmune Gen v.62 n. 4 (2008)
4. ↑ Zachou K, Muratori P, Koukoulis GK, Granito A, Gatselis N, Fabbri A, Dalekos GN, Muratori L (2013ko urria) Review article: autoimmune hepatitis – current management and challenges Aliment Pharmacol Ther (Revisión) 38 (8): 887-913
5. ↑ Washington MK (febrero de 2007). «Autoimmune liver disease: overlap and outliers». Mod. Pathol. 20 Suppl 1: S15-30
6. ↑ Hepatitis crónica autoinmune