Il Canto degli Italiani | |
---|---|
Jatorria | |
Sorrera-urtea | 1859 |
Argitaratze-data | 1847 |
Izenburua | Il Canto degli Italiani eta Il canto degli Italiani |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | himnoa |
Hizkuntza | italiera |
Tonoa | Mi bemol maior |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Honen parte da | National symbols of Italy (en) |
Hitzak | Goffredo Mameli |
Libretista | Goffredo Mameli |
Bestelako lanak | |
Musikagilea | Michele Novaro (en) |
Il Canto degli Italiani[1] (euskaraz Italiarren kanta) Italiako ereserkia da. Herri izena, aldiz, Fratelli d'Italia da (euskaraz Italiako anai-arrebak), haren lehen bertsoak horrela dio eta. Goffredo Mamelik idatzi zuen Risorgimentoaren garaian, eta Michele Novarok jarri zion musika 1847an. Testuak sei estrofa eta lelo bat du, estrofa horien artean txandakatzen dena. Si bemol maiorren jotzen da 4/4 neurrian[2]. Seigarren estrofak lehenengoa errepikatzen du, aldaketa txiki batzuekin.
Abestia oso ezagun egin zen Risorgimentoan eta hurrengo hamarkadetan, Italiaren bateratzea eman zenean 1861ean nazio ereserki gisa Savoiako etxearen abestia zen Marcia reale d'ordinanza aukeratu bazuten ere. Finean, Il Canto degli Italiani oso errepublikazale eta jakobinotzat hartzen zen garai horretan, eta bestea monarkikoa zen. Mussoliniren diktadurapean, antifaxistek ereserkia erabili zuten faxisten Martxa Erreala (italieraz Fanfara Reale) edo Giovenezzaren aurka. Bigarren Mundu Gerraren ostean, 1946ko urriaren 12an, behin-behineko ereserki hautatu zuten, Italiako Errepublikak 2017ko abenduaren 4a ereserki ofizial izendatu zuen arte[3].