Konposatu kimiko

Ura, naturan ohikoena den konposatu kimikoa. Molekularen barra eta esferen ereduak bi hidrogeno-atalen (zuria) eta oxigeno-atalen (gorria) arteko lotura espaziala adierazten du.

Konposatu kimikoa lotura kimikoen bitartez lotutako bi elementu kimiko edo gehiagoz osatutako substantzia kimikoa da^[1]. Konposatuak formula kimiko baten bidez adierazten dira. Adibidez, ura (H₂O) bi hidrogeno atomoz eta oxigeno atomo batez osatuta dago. Konposatu baten elementuak ezin dira prozesu fisikoen bidez banatu (dekantazioa, iragazketa, destilazioa), prozesu kimikoen bidez baizik. Konposatuaren elementu kimikoen arteko masa-erlazioa proportzio finkokoa da.

Lotura egonkorrak dituzten molekulez edo ioiz osatuta daude konposatuak, eta lotura horiek ez dira hautespen humano arbitrario baten ondorio. Beraz, ez dira nahasteak edo aleazioak, brontzea edo txokolatea bezala^[2][3].​​ Elementu kimiko berdin bati lotutako elementu kimiko bat ez da konposatu kimiko bat, elementu bakar batek hartzen baitu parte, ez bi elementuk.

Lau konposatu mota daude, atomo eratzaileak elkartuta nola mantentzen diren:

• Lotura kobalenteen bidez lotutako molekulak.
• Lotura ionikoen bidez lotutako lotura ionikoak.
• Lotura metalikoen bidez elkartutako konposatu intermetalikoak.
• Lotura kobalente koordinatuen bidez elkartuta mantentzen diren zenbait konplexu.

Konposatu kimiko askok zenbakizko identifikatzaile bakarra dute, Chemical Abstracts Service-k (CAS) esleitua: CAS zenbakia.

1. ↑ Hill, John W.. (1999). Química para el nuevo milenio. Pearson Educación ISBN 9789701703410..
2. ↑ De La Llata Loyola, Maria Dolores. (2001). «Unidad 1. La materia y sus transformaciones.» Química inorgánica.. México.: Progreso S.A. de C.V., 6 y 7 or. ISBN 970-641-351-0..
3. ↑ Chang, Raymond. (1999). «Capítulo 1.» Química. México: McGraw-Hill.