Orein arrunt | |
---|---|
Iraute egoera | |
Arrisku txikia (IUCN 3.1) | |
Sailkapen zientifikoa | |
Klasea | Mammalia |
Ordena | Artiodactyla |
Familia | Cervidae |
Leinua | Cervini |
Generoa | Cervus |
Espeziea | Cervus elaphus Linnaeus, 1758
|
Azpibanaketa | |
Ikusi testua
| |
Banaketa mapa | |
Datu orokorrak | |
Ernaldia | 33,5 aste |
Gizakiak ateratzen dizkion produktuak | red deer horn oil (en) eta wapiti meat (en) |
Orein arrunta (Cervus elaphus) orein espezierik handienetariko bat da. Europan, mendebaldeko eta erdialdeko Asian eta Atlas mendietan jatorria duen espezie hau Australiara, Zeelanda Berrira eta Argentinara eraman dute ehizarako[1].
Oreina Euskal Herriko basoetako ugaztun handiena dugu. Biziki desiratua da ehiztarien artean. Gehiegizko ehizak Euskal Herritik erabat desagerrarazi zuen oreina aspaldian, eta 1950eko hamarkada arte ez zen inolako saiakerarik egin espeziea berreskuratzeko. Andaluziatik ekarritako aleak askatu zituzten Gorbeian eta Nafarroa Garaiko iparralde eta ekialdeko zenbait eskualdetan. Orein horiek arazo anitz gainditu behar izan zuten, euren jatorrizko klimaz desberdina den ingurunerako egokitzapena alde batetik, isilpeko ehiztarien sua bestetik. Hala ere, gaur egun orein populazioa dezente egonkortu dela esan daiteke: Gorbeia aldean 500 ale inguruko populazioa dugu, eta Belate mendatetik Izabarako eremuan 800 bat ale bizi direla kalkulatu da. Gainera, Gipuzkoako eta Bizkaiko beste eremu batzuetara ere zabaldu dira oreinak.