Serbokroaziera | |
---|---|
srpskohrvatski jezik — hrvatskosrpski jezik — хрватскосрпски језик — српскохрватски језик — хрватскосрпски — српскохрватски — hrvatskosrpski — srpskohrvatski | |
Serbokroazieraren eremua. | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Bosnia-Herzegovina, Serbia, Montenegro eta Kroazia |
Hiztunak | 16,4 milioi[1] |
Ofizialtasuna | Inon ez (Jugoslaviako hizkuntza ofiziala izana, 1918tik 1991 arte) |
Eskualdea | Balkanak |
Araugilea | Ez du (gaur egun ez du forma estandarrik) |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak balto-eslaviar hizkuntzak Eslaviar hizkuntzak Hegoaldeko eslaviar hizkuntzak Western South Slavic languages (en) | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, ordena libreko hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala eta hizkuntza fusionatzailea |
Alfabetoa | Gaj's Latin alphabet (en) , Serbian Cyrillic alphabet (en) , alfabeto zirilikoa eta latindar alfabetoa |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-1 | sh |
ISO 639-2 | baliorik ez |
ISO 639-3 | hbs |
Ethnologue | hbs |
Glottolog | sout1528 |
Wikipedia | sh |
Linguasphere | 53-AAA-g |
ASCL | 3507 |
IETF | sh |
Serbokroaziera[2] eslaviar hizkuntza bat da, 1918tik 1991 arte lehenik Jugoslaviako Erresumako eta gero Jugoslaviako Errepublika Federal Sozialistako hizkuntza ofiziala izana. Haren dialektoak kroaziera, serbiera, montenegroera eta bosniera dira, egun politika-arrazoiengatik bereizten badira ere. Idazteko bi alfabeto erabiltzen dira: latindar alfabetoa (aldaera guztietan) eta alfabeto zirilikoa (serbiera eta montenegroerarako, latindar alfabetoarekin batera).