Sheldon Lee Glashow

Sheldon Lee Glashow
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	New York, 1932ko abenduaren 5a (92 urte)
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Hezkuntza
Heziketa	Harvard Unibertsitatea The Bronx High School of Science (en) Cornell Unibertsitatea Bostongo Unibertsitatea
Tesi zuzendaria	Julian Seymour Schwinger
Doktorego ikaslea(k)	Elizabeth Ellen Jenkins (en) Uri Sarid (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Irakaslea(k)	Julian Seymour Schwinger
Jarduerak
Jarduerak	fisikaria, zientzialaria, fisikari teorikoa eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Harvard Unibertsitatea Bostongo Unibertsitatea Kaliforniako Unibertsitatea Berkeleyn
Lan nabarmenak	ikusi korden teoria
Jasotako sariak	ikusi Fisikako Nobel Saria  (1979) High Energy and Particle Physics Prize  (2011) J. Robert Oppenheimer Memorial Prize  (1977) honorary doctor of the Bar-Ilan University Richtmyer Memorial Lecture Award  (1994) honorary doctor of Yeshiva University
Kidetza	Linzeen Akademia Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia Zientzien Errusiar Akademia Amerikako Sozietate Filosofikoa Zientziak Aurrera Egiteko Elkarte Amerikarra Ameriketako Fisika Elkartea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa

Sheldon Lee Glashow (New York, Ameriketako Estatu Batuak, 1932ko abenduaren 5a - ) Estatubatuar fisikaria da.

Harvard Unibertsitatean eskuratu zuen doktoregoa, eta unibertsitate hartako irakaslea izan da, besteak beste, 1966az gero. Glashowren lan nagusiek helburu hau izan dute: oinarrizko partikulen arteko elkarrekiko eragin desberdinak bilduko zituen teoria bateratzaile bat osatzea.

Laugarren motako quarken existentzia ere iragarri zuen Glashowk. 1970ean osatu zuen bere teoria bateratzailea. Izadiko lau osagai oinarrizkoetako biren arteko elkarrekiko eraginak aztertu zituen, indar elektromagnetikoaren eta indar ahulen artekoak, hain zuzen ere. Glashowren teoriaren arabera, indar elektromagnetikoak elkarri atxikitzen dizkio molekulak, eta elektroian atomoaren nukleoaren inguruko orbitetan iraunarazten ditu; indar ahulak, aldiz, desintegrazio erradioaktiboa eragiten du nukleoan. 1979an, Fisikako Nobel Saria lortu zuen, Steven Weinberg eta Abdus Salam zientzialariekin batera.