(en) Bikini ![]() | |||||
Tipo | Atol división administrativa ![]() | ||||
---|---|---|---|---|---|
Situado na entidade xeográfica | Illas Marshall ![]() | ||||
Localización | |||||
División administrativa | Illas Marshall e Bikini Atoll, Illas Marshall (en) ![]() ![]() | ||||
| |||||
Bañado por | Océano Pacífico ![]() | ||||
Características | |||||
Altitude | 25 m ![]() | ||||
Superficie | 6 km² Patrimonio da Humanidade: 73.500 ha zona de protección: 130.425 ha ![]() | ||||
Patrimonio da Humanidade ![]() | |||||
Tipo | Patrimonio cultural → Asia-Oceanía insular | ||||
Data | 2010 (34ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iv) e (vi) ![]() | ||||
Identificador | 1339 | ||||
O Atol Bikini (/ˈbɪkɪˌniː/ ou /bɪˈkiːni/; marshalés: Pikinni, que significa "lugar de cocos"),[1] tamén coñecido como Atol de Eschscholtz entre os anos 1800 e 1946[2] é un atol deshabitado duns 6 km² de superficie. É un dos atois que compón as Illas Marshall. Consta de 36 illas que bordean unha lagoa central duns 594,2 km². Despois da segunda guerra mundial, os habitantes do atol foron relocalizados á forza en 1946,[3] despois que as illas e a lagoa foran o lugar de 23 ensaios nucleares polos Estados Unidos ata 1958.
O atol atópase no extremo norte da Cadea Ralik, aproximadamente a 850 km. ao noroeste da capital Majuro. Tres familias foron reinstaladas na illa Bikini en 1970, cun total duns 100 residentes, pero os científicos atoparon niveis perigosamente altos de estroncio-90 na auga do pozo en maio de 1977, e os residentes levaban concentracións anormalmente altas de cesio-137 nos seus corpos. Foron evacuados de novo en 1980. O atol é visitado ocasionalmente hoxe por mergulladores e algúns científicos, e está ocupado por un puñado de coidadores.