Bigato (en latín: bigatus) é a denominación dun tipo específico de denario, moeda de prata da Antiga Roma, caracterizado por levar nos seus reversos unha biga ou carruaxe tirada por dous cabalos e conducida por unha divindade romana.[1]
A tipoloxía dunha moeda de prata caracterizada pola imaxe dunha carruaxe pon o bigato en relación tipolóxica co cuadrigato, emitido tamén en tempos da República, que toma o seu nome pola presenza dunha cuadriga nos seus reversos.[2]