Casa de Estuardo

A Casa de Estuardo (Stuart ou Stewart en inglés) é o nome dunha dinastía de soberanos que reinaron en Escocia entre 1371 e 1714, e en Inglaterra, Irlanda e o País de Gales entre 1603 e 1714. O fundador da casa Estuardo foi un emigrante bretón, Alan Fitzflaald, que morreu cara a 1114. Este permaneceu fiel ao futuro rei de Inglaterra Guillerme o Conquistador. O rei de Escocia, David I (1124-1153) deulle o título de "gran stewart", ou senescal, ao neto de Fitzflaald, Walter. Á morte deste, en 1177, o título pasou de pai a fillos e aos poucos converteuse nun apelido que se transformou en "Stuart".

O primeiro Estuardo en subir ao trono de Escocia foi Roberto II Estuardo, sobriño do rei precedente, David II Bruce (1329-1371), en 1371, fundando así a dinastía dos Estuardo.