Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | España | ||||
Comunidade autónoma | País Vasco | ||||
Provincia | Biscaia | ||||
Comarcas | Duranguesado | ||||
Capital | Elorrio | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 7.266 (2024) (194,28 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua éuscara (lingua predominante) | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 37,4 km² | ||||
Altitude | 185 m | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Creación | 1359 | ||||
Organización política | |||||
• Alcaldesa | Idoia Buruaga (en) (2019–) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 48230 | ||||
Fuso horario | |||||
Código INE | 48032 | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | |||||
Sitio web | elorrio.eus |
Elorrio é un municipio vasco da provincia de Biscaia, pertencente á comarca do Duranguesado. En 2014 tiña 7240 habitantes segundo os datos do INE. A extensión do municipio é de 37,40 km² polo que a densidade de poboación é de 194 hab./km².
Esta vila foi fundada, en 1359 polo infante Tello de Castela, XX Señor de Biscaia e I de Aguilar de Campoo, en terreos do elizate de San Agustín de Etxeberria, que tiña asento e voto nas xuntas de Guendiaga do Meiriñado de Durango. En 1630 a vila de Elorrio anexionou o elizate de San Agustín de Etxeberria polo que esta saíu do meiriñado e constituír o actual municipio de Elorrio. Elorrio tiña o asento número 13 nas Xuntas de Guernica.
Aínda que o municipio mantén unha apreciable actividade industrial, o seu actual renome radica no seu extraordinario patrimonio monumental, especialmente rico en palacios e casas brasonadas e que subsistiu en gran medida. En tempos recentes, unha lexislación protectora e accións urbanísticas melloraron o aspecto do casco antigo e a conservación de moitos edificios.