Escleraxonios Scleraxonia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Annella mollis | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
|
A dos escleraxonios (Scleraxonia) é unha suborde de cnidarios antozoos da subclase dos octocoraliarios e orde dos alcionáceos.[1]
Enmarcados comunmente entre os corais brandos, xa que carecen de esqueleto, como os corais duros da orde das escleractinias. Forman colonias de pólipos, unidos por unha masa carnosa de cenénquima, ou tecido común xerado por eles. Para darlle consistencia, ao careceren de esqueleto, o seu tecido contén espículas de calcita. As colonias teñen un axis (eixe), ou núcleo interno axial, composto predominantemente por espículas, que poden estar ou non unidas con calcita. Ocasionalmente, os escleritos poden encontrarse tamén en pólipos e na parte exterior das ramas.[2]
Son octocoraliarios cuxa alimentación pode ser tanto fotosintética, por medio das algas simbiontes zooxantelas nalgúns xéneros, ou atrapando plancto cos seus oito tentáculos, isto último especialmente nas especies non fotosintéticas que habitan a máis de 1 000 m de profundidade. Tamén se alimentan por absorción de materia orgánica dispersa na auga.
Esta suborde comprende familias que se achan en augas tropicais e subtropicais dos océanos Pacífico, Índico e Atlántico, incluído o mar Mediterráneo.[3]