Fibrina

A fibrina (tamén chamada factor Ia de coagulación) é unha proteína fibrosa non globular que intervén na fase final da coagulación do sangue. A fibrina orixínase a partir da proteína sanguínea fibrinóxeno pola acción proteolítica da trombina, a cal causa que se polimerice. A fibrina polimerizada, xunto con plaquetas, forma os coágulos hemostáticos que se forman no sitio da lesión.

Cando o recubrimento interno dun vaso sanguíneo rompe, as plaqueta son atraídas ao lugar, formando un coágulo de plaquetas. Estas plaquetas teñen receptores da trombina sobre a superficie que se unen a moléculas da protease trombina do soro sanguíneo,^[1] as cales, á súa vez, converten o fibrinóxeno soluble do soro en fibrina no mesmo lugar da ferida. A fibrina forma longos filamentos proteicos ríxidos e insolubles, que se unen ás plaquetas. O factor XIII completa os enlaces cruzados da fibrina para que se endureza máis e contraia. A fibrina con enlaces cruzados forma un enguedello ou rede sobre o coágulo de plaquetas que completa o coágulo.

1. ↑ Kehrel BE (2003). "[Blood platelets: biochemistry and physiology]". Hamostaseologie (en German) 23 (4): 149–58. PMID 14603379. doi:10.1055/s-0037-1619592.