Glicosamina | |
---|---|
(3R,4R,5S)-3-Amino-6-(hidroximetil)oxano-2,4,5-triol | |
Outros nomes 2-Amino-2-desoxi-glicosa | |
Identificadores | |
Número CAS | 3416-24-8 |
PubChem | 439213 |
ChemSpider | 388352 |
UNII | N08U5BOQ1K |
Número CE | 222-311-2 |
DrugBank | DB01296 |
KEGG | D04334 |
MeSH | Glucosamine |
ChEBI | CHEBI:5417 |
ChEMBL | CHEMBL181132 |
Código ATC | M01 |
Referencia Beilstein | 1723616 |
Referencia Gmelin | 720725 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C6H13NO5 |
Masa molar | 179,17 g mol−1 |
Densidade | 1,563 g/mL |
Punto de fusión | 150 °C |
log P | -2,175 |
Acidez (pKa) | 12,273 |
Basicidade (pKb) | 1,724 |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A glicosamina (C6H13NO5) é un aminoazucre formado por unha glicosa que ten o OH do carbono 2 substituído por un grupo amino. É un importante precursor na biosíntese de glicoproteínas e glicolípidos. A glicosamina e os seus derivados forman parte da estrutura dos polisacáridos quitosana (formado por glicosamina e N-acetilglicosamina) e da quitina (formada por N-acetilglicosamina), que forma parte do exoesqueleto de artrópodos e da parede celular dos fungos superiores. A glicosamina é un dos monosacáridos máis abundantes.[1] Prodúcese comercialmente por hidrólise de exoesqueletos de crustáceos ou, menos frecuentemente por fermentación de cereais como o millo e o trigo.[2] Úsase como suplemento dietario e, en Europa, como medicamento.[3]
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome carb