Kepler é o nome dun telescopio que orbita arredor do Sol na busca de planetas extrasolares, en especial aqueles de tamaño similar á Terra, levando a cabo o que se denomina como "misión Kepler". O lanzamento realizouse na madrugada do día 6 de marzo de 2009 dende Cabo Cañaveral a cargo da NASA, posto en orbita por un foguete modelo Delta II.
O nome deste satélite artificial é un epónimo dedicado ó astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571-1630), descubridor do que se coñecen como "as tres leis de Kepler", que describen as características das orbitas planetarias. Os descubrimentos de Kepler só puideron ser posibles grazas á exhaustiva labor na recompilación de datos de Tycho Brahe (1546-1601), tarefa que pretende emular de forma automatizada este telescopio.
Kepler forma parte do "programa Discovery" da NASA; un programa de custo relativamente baixo, enfocado a misións científicas específicas. A construción do telescopio e a súa posta en marcha foi xestionada polo Jet Propulsion Laboratory da NASA, sendo Ball Aerospace responsable do desenvolvemento do sistema de voo e o Centro de Investigación Ames o responsable tanto do desenvolvemento do sistema de terra como das operacións dende decembro de 2009, así coma da análise dos datos científicos.
A duración prevista nun principio era de 3,5 anos; agardábase que a misión rematase a fins do 2012, mais foi ampliada posteriormente ata o 2016. A pretensión era descubrir varios planetas de tamaño similar á Terra orbitando derredor da súa estrela a unha distancia semellante a do noso planeta respecto do Sol. Non obstante, antes desta data, o satélite xa podía detectar planetas cun tamaño meirande á Terra ou que orbitasen máis cerca da súa estrela[1]. Porén a existencia de ruído, máis do estimado inicialmente, fixo necesario que a misión se ampliase por máis tempo para poder cumprir os obxectivos. Prolongándose deste xeito a misión de 2012 ata o 30 de setembro de 2016[2].
Infortunadamente o satélite artificial avariouse ó ano seguinte. Para que o satélite operase de forma adecuada era necesario que como mínimo 3 dos 4 xiroscopios funcionasen correctamente[3], podendo deste xeito orientar a nave, mais o 15 de maio de 2013 avariouse un segundo xiroscopio[4]. Durante os meses seguintes intentouse recuperar ao menos un deses dous xiroscopios estragados, pero finalmente o 15 de agosto a NASA anunciou que desistía no intento de reparar algún dos xiroscopios e que considerarían novos obxectivos que se puidesen levar a cabo nas condicións actuais do telescopio[5].
Mentres a sonda Kepler estivo operativa atopáronse un total de 2.740 posibles candidatos a exoplaneta; xa se confirmaron 114 planetas en 69 sistemas estelares diferentes. En xaneiro de 2013 os astrónomos do Centro Harvard-Smithsonian para Astrofísica (CfA) acudiron ós datos obtidos pola sonda Kepler para estimar en "ao menos 17 mil millóns de exoplanetas do tamaño da Terra" que existirían na Vía Láctea[6].
En maio de 2014 a NASA acorda a ampliación dos obxectivos da misión espacial Kepler, co visto e prace dos seus expertos, para estender a observación cara a outras partes do universo, orientado cara ao descubrimento de novos planetas extrasolares ademais da observación de cúmulos estelares, de estrelas novas e vellas, galaxias activas e supernovas que se situen no plano da elíptica terrestre. Ata o momento estaba apuntando continuamente cara a constelación do Cisne.