O kernel ou núcleo é o software que actúa como compoñente central dos sistema operativos, e que ten capacidade de control de todas as compoñentes do sistema.[1] É o primeiro elemento que se inicia no arrinque do hardware do computador, que xestiona o resto de procesos, e o que traballa directamente con estes. Como compoñente básico dun sistema operativo, o kernel fornece a capa de abstracción de nivel máis baixa para os recursos (especialmente a memoria, os procesadores e os dispositivos de entrada e saída) que logo controla cada aplicación. Tipicamente, facilita estas operacións aos procesos das aplicacións mediante mecanismos de comunicación entre procesos e chamadas ao sistema.
Existen diferentes tipos de kernels e cada un afronta estas tarefas de modo distinto dependendo do seu deseño e realización. Os kernels monolíticos tentan logralas executando todo o código no mesmo espazo de enderezos para incrementar a potencia do sistema; os microkernels executan a maioría dos seus servizos no espazo do usuario, tentando mellorar a xestión e modularidade do código básico. O normal é que os kernels compartan características de ambos os dous modelos.