Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Mark Rothko
  | |
| Nome orixinal | (lv) Markuss Rotkovičs |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (ru) Маркус Янкелевич Роткович 25 de setembro de 1903 Daugavpils (Imperio Ruso) |
| Morte | 25 de febreiro de 1970 (66 anos) Manhattan, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | suicidio |
| Lugar de sepultura | East Marion Cemetery (en)  |
| Educación | Lincoln High School (en) (–1921) Universidade Yale (–1921, 1923) Liga de Estudantes de Arte de Nova York |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Pintura |
| Lugar de traballo | Ámsterdam Nova York Portland San Francisco A Haia Houston |
| Ocupación | pintor, debuxante, profesor universitario, artista |
| Empregador | Brooklyn College |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Arte abstracta |
| Movemento | Expresionismo abstracto |
| Alumnos | Frances Baldwin (pt) |
| Representante | Pace Gallery (en) e Artists Rights Society |
| Participou en | |
| 11 de xullo de 1959 | Documenta II (en) |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Cónxuxe | Mary Ellen Beistle |
| Fillos | Kate Rothko, Christopher Rothko |
| Descrito pola fonte | Guggenheim Collection Online (en) |
     | |
Marcus Rothkowitz, nado en Daugavpils, Letonia o 25 de setembro de 1903 e finado en Nova York, Estados Unidos de América o 25 de febreiro de 1970, foi un pintor e gravador coñecido como Mark Rothko (en letón, Marks Rotko), que viviu a maior parte da súa vida nos Estados Unidos. Foi asociado co movemento contemporáneo do expresionismo abstracto, a pesar de que en varias ocasións expresou o seu rexeitamento á categoría «alienante» de pintor abstracto.[1] En 1925 iniciou a súa carreira como pintor en Nova York de modo autodidacta. Ao redor de 1940 realizaba unha pintura moi similar á obra de Barnett Newman e Adolph Gottlieb, próxima ao surrealismo e infestada de formas bimórficas. A partir de 1947 o seu estilo cambiou e comezou a pintar grandes cadros con capas finas de cor. Co paso dos anos, a maioría das súas composicións tomaron a forma de dous rectángulos confrontados e con bordos esvaecidos por veladuras.
Son frecuentes os grandes formatos que envolven o espectador, coa finalidade de facerlle partícipe dunha experiencia mística, xa que Rothko daba un sentido relixioso á súa pintura. Ao final da súa vida os seus cadros son de tonalidades escuras, con abundancia de marróns, violetas, granates e, sobre todo, negros. Corresponde a esta época a capela Rothko da familia De Menil, en Houston, un espazo de oración onde catorce cadros rodean un espazo octogonal dedicado á meditación.
- ↑ Fleming, p. 601.
Previous Page Next Page
